Μια ρηξικέλευθη και δυναμική πρόταση να λειτουργήσει το Ταμιείον Θράκης, κατά τον πρόεδρό του Γεώργιο Παύλο, ως διεθνές σχολείο ελληνικού πολιτισμού σε κοιτίδες του πολιτισμού.
Χρόνος: Ως μέσο έχουμε πάντα ανοιχτή αγκαλιά στους πολύ δραστήριους συλλόγους και σε αυτούς που αποτελούν πρότυπο και στάση ζωής με αυτά που κάνουν. Εμείς παρακολουθούμε το έργο σας διακριτικά, μάλιστα είχαμε βιώσει την κατασκήνωση που είχατε οργανώσει στα Άβδηρα, που ήταν συγκλονιστικό να βλέπει κανείς παιδιά ομογενών από διάφορες χώρες, να τραγουδούν, να χορεύουν και να μιλούν ελληνικά, γεγονός που το είχαν πετύχει κατά την διάρκεια της πολύ μικρής τους διαμονής στην Ελλάδα, δίνοντας την ευκαιρία να αποδείξετε ότι τελικά λειτουργεί αυτός ο ομφάλιος λώρος, αυτής της Ελλάδας που είναι έξω που πολλές φορές την αγνοούμε, την ποδοπατάμε, την ξεχνάμε, με την Ελλάδα του σήμερα. Ήθελα να μας μιλήσετε αρχικά για το τι σημαίνει Ταμιείον Θράκης.
-Είναι η πρώτη φορά που προχωρούμε σε μία ανοικτή παρουσίαση όλης της δουλειάς του Ταμιείου Θράκης και της πρότασης που περιγράψατε πριν, Ελλάδα διεθνές σχολείο πολιτισμού στην Ροδόπη. Το Ταμιείον Θράκης, σημαίνει “θησαυροφυλάκιο” Θράκης και εννοούμε θησαυρό μόνο τον πολιτισμό. Αν κάποιος έχει πολιτισμό, τα έχει όλα. Άρα το Ταμιείον Θράκης λειτουργεί και προσπαθεί να λειτουργήσει ως ένα θησαυροφυλάκιο πολιτισμού στην Θράκη. Θησαυροφυλάκιο για όλο τον ελληνικό πολιτισμό, για όλη την Ελλάδα, αλλά και ευρύτερα για τον πολιτισμό του ανθρώπου.
Έτσι, παρουσιάζεται η τελευταία μας έκδοση, το βιβλίο “Τα χαΐρια μας εδώ, μνήμες της καμένης και άκαυστης Σμύρνης” του Γεώργιου Παπάζογλου, που είναι βασικά ένα βιβλίο ντοκουμέντο που έγραψε ο γνωστός ρεμπέτης γιος της Αγγέλας και του Βαγγέλη Παπάζογλου. Το βιβλίο, είναι ένα ντοκουμέντο ιστορίας, πολιτισμού, λόγου, λογοτεχνίας και μέσα σε αυτό το βιβλίο θα ξαναζήσουμε τη νεώτερη ιστορία μας και θα πάρουμε και αισιοδοξία για το μέλλον. Γιατί η Αγγέλα Παπάζογλου μέσα από τις μνήμες της στην Σμύρνη, όντας τυφλή η ίδια, όμως φαίνεται ότι βλέπει πολύ μακριά και πολύ καλά, μας δείχνει και εμάς τον δρόμο.
Πέρα όμως από το βιβλίο αυτό, καταρχάς θα γίνει μία ανασκόπηση όλης της δουλειάς του Ταμιείου Θράκης τα τελευταία χρόνια, μέσα από εικόνες, από ντοκιμαντέρ και παράλληλα θα παρουσιάσουμε την πρόταση που αυτή την στιγμή επεξεργαζόμαστε, στην Θράκη και στην υπόλοιπη Ελλάδα, που είναι το πρόγραμμα “Ελλάδα, διεθνές σχολείο πολιτισμού”.
Αυτή πιστεύω ότι είναι μία πολύ σημαντική πρόταση που θέλουμε να την παρουσιάσουμε σε όλους τους φίλους μας στην Θράκη, ξεκινάμε από την Κομοτηνή και τιμούμε αυτή την στιγμή την Κομοτηνή και θέλουμε και οι φίλοι μας στην Κομοτηνή να μας τιμήσουν με την παρουσία τους, είναι μεγάλη χαρά να τους έχουμε μαζί μας, για να δείξουμε τι σκεφτόμαστε, πώς η Θράκη και μέσα από την Θράκη και η υπόλοιπη Ελλάδα, μπορούν να λειτουργήσουν ως διεθνές σχολείο πολιτισμού.
Χρόνος: Πράγματι είναι μία πρόκληση να σας ακούσουμε και εμείς θα το θέλαμε να λειτουργήσει έτσι η Θράκη.
-Ναι, και νομίζω πως είναι μία καινοτομία η οποία πάει πολύ μακριά, όπως είπατε και εσείς στα αρχαία Άβδηρα και τώρα ετοιμαζόμαστε και στην Μαρώνεια να λειτουργήσουν δύο σημεία στην Θράκη ως “διεθνή σχολεία πολιτισμού και διαπολιτισμικής επικοινωνίας”, όπου αυτό είναι ένα μοντέλο που επεξεργαζόμαστε και το οποίο μπορεί να πάει πολύ μακριά. Ήδη έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, στα Βαλκάνια έχουμε ξεκινήσει την δημιουργία ενός δικτύου αντίστοιχων κέντρων επαφής με τους λαούς της Βαλκανικής και τις ελληνικές μειονότητες όπου υπάρχουν και η Θράκη γίνεται έτσι ένα κέντρο επικοινωνίας με τα Βαλκάνια, με την Μεσόγειο, με την Ευρώπη, μέσω ενός δικτύου τέτοιων κέντρων και νομίζω ότι είναι ό,τι καλύτερο μπορεί κανείς αυτή την στιγμή να κάνει στην Θράκη και η Θράκη είναι ένα σημείο επαφής της δύσης με την ανατολή και του βορρά με το νότο και όλο και περισσότερο καταλαβαίνουμε ότι πρέπει σε αυτό τον χώρο να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις, ώστε να λειτουργήσει αυτό που πάντα στην ιστορία λειτουργούσε.
Αυτό που η Ελλάδα πάντα έκανε στην ιστορία, να δίνει δρόμο συνάντησης ανθρώπων, λαών, πολιτισμών και να περνάμε έτσι σε καινούριες εποχές όπου η συνάντηση των ανθρώπων γίνεται όχι ανταγωνισμός αλλά δημιουργία, γίνεται πολιτισμός.
Χρόνος: Βλέπουμε όμως πως για να υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα, που ήδη είναι σε εξέλιξη, υπάρχει σύμπραξη πολλών ειδικοτήτων και πολλών εξειδικευμένων ανθρώπων, μουσικών φαντάζομαι, δασκάλων χορού, γυμναστών, φιλολόγων κ.ά.
-Προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε όλο το φορτίο του πολιτισμού, αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Καταρχάς μέχρι τώρα στα θερινά σχολεία, φιλοξενούμε παιδιά ομογενών από το εξωτερικό, είτε και αλλοδαπούς και όλα αυτά τα παιδιά δεν γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα, όπως είπατε και εσείς έρχονται χωρίς να ξέρουν καθόλου ελληνικά και μέσα σε ένα μήνα έχουν μάθει να διαβάζουν και κυρίως να έχουν νιώσει βιωματικά αυτό που είναι ο ελληνικός πολιτισμός, ο διαχρονικός ελληνικός πολιτισμός και γι’ αυτό τον λόγο αξιοποιούμε το τραγούδι, το θέατρο, τον χορό, τον κλασικό αθλητισμό, την λογοτεχνία, την ποίηση, την φιλοσοφία.
Έχει έτσι δημιουργηθεί μία μέθοδος, η οποία πειραματικά αναπτύχθηκε προσπαθώντας να εκμεταλλευτούμε τις δυνατότητες που έχουμε μέσα σε ένα μήνα το καλοκαίρι και πραγματικά έχει πετύχει γιατί έρχονται αυτά τα παιδιά, που είναι από 10-15 διαφορετικές χώρες, ξένα μεταξύ τους και στο τέλος γίνονται μία οικογένεια και δεν θέλουν να χωρίσουν.
Χρόνος: Έχω διαβάσει τα σχόλια των παιδιών, ειδικά ο Πέτρος Μουρατχανίδης από την Τεχεράνη, από το Ιράν, που έλεγε ότι όταν ήρθε η ώρα να πούμε αντίο και έριχνες μια γρήγορη ματιά πίσω, έβλεπες τα μάτια όλων να γεμίζουν δάκρυα. Και αυτές είναι στιγμές που τις ζει κανείς γιατί καταφέρνετε μέσα από αυτούς τους κώδικες του Ελληνισμού, μέσα από την γλώσσα, την μουσική, τον αθλητισμό να δημιουργείτε συνείδηση, η οποία υπάρχει όχι ακριβώς λανθάνουσα φάση, αλλά είναι μία συνείδηση η οποία έρχεται εω εγ ρηγόρσει με τους σύγχρονους Νεοέλληνες, για τους οποίους υπάρχει μία μεγάλη παρεξήγηση κ. Παύλο αν τελικά είμαστε η συνέχεια του αρχαίου ελληνικού πνεύματος ή όχι.
-Ναι, ακριβώς είμαστε η συνέχεια του αρχαίου κόσμου, η συνέχεια του βυζαντινού, είμαστε η συνέχεια του εαυτού μας, αλλά ενδεχομένως έχουμε και τα προβλήματά μας και τις αγκυλώσεις μας γιατί ζούμε σε μία εποχή κρίσεων ταυτοτήτων, κρίσεων ποικίλων και γι’ αυτό πρέπει να ξαναγυρίσουμε στο βάθος, εκεί δηλαδή όπου τα πράγματα φωτίζονται μέσα από μια βαθιά όραση και αυτό είναι ο πολιτισμός. Είναι μία όραση του να βλέπει κανείς την ζωή, να βλέπει το παρελθόν, το μέλλον και να τα βλέπει όλα γόνιμα, λειτουργικά, σε μία ενότητα, όχι αποσπασματικά και ανταγωνιστικά.
Και ο ελληνικός πολιτισμός είναι ένα τέτοιο εργαλείο νομίζω, ενοποιεί τις δυνάμεις του ανθρώπου, ενοποιεί τον άνθρωπο, τον κάνει ολόκληρο άνθρωπο και ο ολόκληρος άνθρωπος μπορεί να βρίσκει τον δρόμο του μέσα σε όλα. Μπορεί να τα βλέπει όλα στην ολότητά τους, να μην τα βλέπει αποσπασματικά. Νομίζω ότι εδώ έγκειται όλο το καινοτομικό στοιχείο, δηλαδή το να προτείνουμε η Ελλάδα να λειτουργήσει ως σχολείο πολιτισμού.
Επίσης να τονίσουμε ότι κάθε χρόνο οι μισθοί των καθηγητών, είτε είναι θεατρολόγοι, είτε είναι φιλόλογοι, είτε είναι αθλητές, γυμναστές, μουσικοί, πάνω από 50 πτυχιούχοι πανεπιστημίου είναι σε αυτές τις ειδικότητες, εργάζονται μαζί μας και περίπου πάνω από 50-60 εκατομμύρια τον χρόνο είναι οι αμοιβές και του εργατικού δυναμικού, όσων μετέχουν σε αυτά τα προγράμματα. Και θέλουμε αυτά τα προγράμματα να γίνονται όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα. Θέλουμε δηλαδή να μονιμοποιήσουμε αυτή την δουλειά, να δίνουμε μόνιμες θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα να πάμε σε μία δημιουργία.
Δηλαδή να ανοίγουμε τον δρόμο για δουλειά για θέσεις εργασίας σε νέους επιστήμονες και ταυτοχρόνως η Ελλάδα να φιλοξενεί από όλο τον κόσμο ανθρώπους νέους, φοιτητές, επιστήμονες, που θέλουν να σπουδάσουν τον ελληνικό πολιτισμό. Αυτό είναι το όραμά μας. Και θεωρούμε ότι τα Άβδηρα και η Μαρώνεια είναι χώροι ιστορικοί, με διεθνή προβολή, μπορούν και είναι ο κατάλληλος χώρος για να λειτουργήσουν ως διεθνή κέντρα πολιτισμού μόνιμα, όλο τον χρόνο.
Αυτό το μοντέλο καταλαβαίνετε ότι πάει πολύ μακριά. Είναι ένα μοντέλο το οποίο μπορεί να το ακολουθήσει και η υπόλοιπη Ελλάδα και αυτό το προτείνουμε. Δηλαδή ιστορικοί τόποι όπως είναι οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Κρήτη, η Μακεδονία κλπ., μπορούν να ακολουθήσουν αυτό το παράδειγμα.
Χρόνος: Ανοίγετε τους δρόμους, αυτό είναι σίγουρο. Αυτό που θα θέλαμε να ξέρουμε ειδικότερα για την Μαρώνεια φέτος, είναι αν θα λειτουργήσει αυτό το κατασκηνωτικό πρόγραμμα.
-Προσπαθούμε, υπάρχει έλλειψη υποδομής, έχουν γίνει κάποιες μελέτες. Πιστεύω ότι η περιφέρεια θα ανταποκριθεί. Προσπαθούμε να βρούμε πόρους, να ετοιμάζουμε τον χώρο, ώστε να μπορεί να αποδεχτεί τον κόσμο και να μπορέσει να λειτουργήσει και στην Μαρώνεια. Είπαμε ότι θα το προλάβουμε και φέτος να το κάνουμε, γι’ αυτό και κάνουμε αυτό το άνοιγμα προς τις μεγάλες πόλεις της Θράκης, θέλουμε οι Θρακιώτες, οι συμπολίτες μας να γνωρίσουν όλη αυτή την δουλειά του Ταμιείον Θράκης και να ζητήσουμε και την συμπαράσταση όλων που συμφωνούν με μία τέτοια προοπτική. Σε μία προοπτική που η Θράκη να λειτουργήσει ως διεθνές κέντρο πολιτισμού. Αυτό είναι μία πρόκληση, αγωνιζόμαστε και θέλουμε μαζί μας όλους όσους το αντιλαμβάνονται, ότι είναι ωφέλεια για τον άνθρωπο”.
Πρόσφατα σχόλια